Nagezeten Lyrics

Talrijk zijn de ogen van het woud
Speurend naar het vlees tussen het hout
Kaken wachten kwijlend op een keel
Klauwen laten van hun prooi niets heel

De mens verdwaald en dolend door de nacht
Gruwzaam is het einde dat hem wacht
Smachtend naar zijn huis en naar zijn haard
De nacht veegde de paden van zijn kaart

Wegen ongewis
In de duisternis
Pad wat hij verloor
Bijster is het spoor

Tand en nagel scheppen wond op wond
Vel verscheurd en vlees vliegt in het rond
Bloed en tranen stomen uit het lijk
Gulzig opgedronken door het slijk

Lijdenswegen leidend naar de dood
Maanverlichte sporen kleuren rood
Levenloos, het lijf geheel verscheurd
Wezens van het woud met bloed besmeurd

Op de plek waar hij zijn einde vond
Ingewanden dampend op de grond
Daar dwaalt slechts een rusteloze geest
Rouwend om het leed dat is geweest

Een ijzige kilte
Daar waar ik het leven liet
Een doodse stilte
Herinnering aan verdriet