Tocht door het dodenrijk Lyrics

Vanuit de diepste gedrochten van het rijk der doden
Kruipt ongedierte naar den oppervlakte
Om de doden te vermoorden
Hun geest verder te verminken
En hun lijken te verbranden
Ja, dat is de plaats
Waar oogbollen der lijken uiteen spatten
Waar gedoofde fakkels branden
In de duistere wouden
Waar zelfs het duistere maanlicht niet brandt

Satan!
Sterf!
Satan!
Sterf!
Sterf!

En de doden sterven hun zoveelste dood
Om de satan te verblijden
Terwijl hij op zijn executie wacht
Bevend, sidderend, wachtend
Want hij kent zijn straf

Satan!
Sterf!
Satan!
Sterf!
Sterf!

Nee, satan zal niet ontkomen
Christus bleek machtiger
Na een lange harde strijd
Maar wie in Hem geloofde
Had vertrouwen ten allen tijd
In de tocht...
Door het dodenrijk!