Samotność w głębinie mroku Lyrics

Przemierzam bezkresne pustkowia
Ciemności
Przez bagna, przez bory, przez
Uroczyska
Przekraczam samotnie wrota królestwa
w które wprowadzą mnie jedną ścieżką

Drzwi się otwierają, drzewa w ukłonach witają mnie swoją mroczną sylwetką
Ich diaboliczne- jak zawsze gałęzie
Ciągną mnie za sobą w głębiny mroku

Ból- kocham to uczucie
Ono miarkuje moją nienawiść
Miłość czy lęk- są dla mnie obce
Lecz to czego pragnę jedno ma imię
Szlachetne wszakże imię -
Samotność...

Podążam do przodu, nie patrzę w tył
Na odwrót i tak jest już dawno za późno
Zgubiona ścieżka- wrota zamknięte
Teraz już jestem częścią królestwa

Pragnę tych lasów, odwiecznej ciemności
I tylko ogień rozpalam by świecił
Na cześć pogańskich wartości i pradziejów
Aby przywołać twarz diaboliczną...
Róg niech zadmie!
Niech wszyscy widzą moją potęgę
Śmierć ludziom niosę
Sam jestem wilkiem
Samotnym wilkiem w głębi mroku...
W ciemności!
Przybądź- weź mnie !!!